Tuesday, October 25, 2011

وقتی انسانیت می میرد

شرم آور است. ترک های ترکیه نژاد پرستی را به نهایت رساندند... چگونه ممکن است کسی از وقوع یک فاجعه انسانی و کشته و زخمی شدن صدها هموطن خشنود شود؟! 
ننگ بر کسانی که مرگ و نیستی و فلاکت را برای بی گناهان می خواهند. این رسماً فاشیسم است، در قرن بیست و یکم. امیدوارم آن عده از هموطنان ترک زبانم که گاهی وسوسه های این ترکان بی وجدان آنان را به فکر جدایی از سرزمین شان می اندازد، بیشتر به ماهیت پلید این ریاکاران بی وجدان پی برده باشند. 

No comments:

Post a Comment